Jiska’s duurzame trouwjurk

Je hoort de laatste tijd steeds meer over duurzaamheid, en gelukkig ook steeds meer over duurzaam trouwen. Ik wil daar graag een steentje aan bijdragen, helemaal omdat mijn bedrijf van nature al heel duurzaam is. Ik koop mijn stoffen in per opdracht, heb geen voorraden of collecties die overblijven (en uiteindelijk weggegooid worden) en maak alles zelf in mijn atelier in Breda waardoor ik geen internationale transport kosten heb. Maar hoe zit het eigenlijk met de stoffen die ik gebruik?

De duurzame stof Lyocell / Tencel

Daarvoor ging ik me verdiepen in duurzame stoffen, en kwam vrij snel uit bij de prijswinnende stof genaamd Lyocell, met als merknaam Tencel. Bij de productie van lyocell (Tencel) wordt geen bleek gebruikt, bijna al het water wordt gerecycled en de stof is biologisch afbreekbaar. Door dit bijna ‘closed-loop’ systeem wordt de stof als doorbraak beschouwd in de duurzame mode industrie. Dus ik besloot de proef op de som te nemen en bestelde deze stof.

Precies 1 dag later kreeg ik een mailtje van Jiska. Ze wilde graag een duurzame trouwjurk laten maken in… je raadt het al… Lyocell! Wat een toeval! Dus ik kon haar met een gerust hart terugmailen dat ze daarvoor aan het juiste adres was en we hebben meteen een afspraak gemaakt. Ik heb haar achteraf geïnterviewd hierover, hier lees je haar ervaring!

Jiska tijdens de bruidsceremonie

Wat was voor jou de reden dat je een duurzame trouwjurk wilde laten maken?

“Al mijn hele leven vind ik duurzaamheid en ethiek ontzettend belangrijk, zelfs toen ik eigenlijk nog niet zo goed wist wat deze woorden betekende. Als klein meisje ben ik eindeloos de deuren langs geweest om geld op te halen voor de acties van de WWF-rangerclub of bijvoorbeeld de lokale egelopvang. Nachten kon ik wakker liggen over – voor een kind – best grote thema’s als orkanen of de stijgende zeespiegel en probeerde ik te bedenken wat ik daar, later als ik groot was, tegen zou doen.

Het woord “broeikaseffect” werd tijdens mijn middelbare schooltijd steeds bekender maar tegelijkertijd kwam ik er achter dat ik niet bepaald een beta-knobbel had. Op een echt technische manier zou ik niet de aangewezen persoon zijn voor dé oplossing en met het volwassen worden kwam ik er achter dat één oplossing voor de grote problemen op deze wereld helaas niet bestaat.

Hoe graag ik ook zou willen dat ik onze mooie wereld in één vingerknip weer helemaal gezond kon maken, ik heb moeten accepteren dat ikzelf dit niet kan. Niet alleen en niet in één keer althans, want waar ik wél de kracht en rust in heb gevonden was het volgende: ik zal als mens mijn uiterste best doen om mijn ecologische voetafdruk zo klein mogelijk te houden. Met de nadruk op mijn uiterste best, want meer dan je best kun je niet doen. En ik wil anderen daarmee ook aan het denken zetten, misschien juist wel over dat de intentie belangrijker is dan een perfecte uitvoering.

Gaandeweg heb ik “mijn manier” van de wereld verbeteren gevonden in bijvoorbeeld veganistisch eten en beter letten op waar mijn kleding vandaan komt / van gemaakt is. Kleding van synthetische stoffen laten vaak – bij het wassen – microplastics los die zo in ons klimaat terecht komen en bovendien wordt ontzettend veel (fast-)fashion uiteindelijk ongedragen weggegooit of verbrand. En dan praten we nog niet eens over de manier waarop het merendeel van onze kleding tegenwoordig gemaakt wordt.

En once again, ik weet dat ik ook niet perfect ben en zwicht heus nog wel eens voor een mooi item bij H&M. Maar probeer wel op te letten en zoek, waar mogelijk, naar alternatieven. Zo ook voor mijn trouwjurk!”

Jiska in haar duurzame jurk, voor de bovenkant hebben we het kant van oma’s trouwjurk gebruikt, voor de rok Lyocell en voor de dunne stof over de rok is hoogwaardige chiffon gemaakt van gerecyclede PET flessen.

Wat een toffe duurzame trouwtaart van Sharp Sharp in Rotterdam!

Hoe verliep je zoektocht naar een duurzame trouwjurk?

“Ik weet nog dat ik na wat eerste zoekpogingen op Google dacht “oh help, volgens mij wordt dit moeilijker dan gedacht”. Maar gelukkig had ik nog even de tijd me erin te verdiepen en uiteindelijk – hopelijk – bij een jurk uit te komen die ik én mooi zou vinden én die zou passen bij mijn persoonlijke duurzaamheids-wensen.

Eigenlijk kwam ik er best snel achter dat duurzame bruidsjurken óf in een fancy atelier in Londen of New York hangen óf tegelijkertijd ook een tweedehands jurk zijn. Ik ben tal van webwinkeltjes tegen gekomen die de mooiste tweedehands jurken aanbieden, maar na eindeloos scrollen had ik er geen een gevonden die mij “dat gevoel” gaf. In hoeverre dat natuurlijk ook kan, via internet, maar goed. En die jurken van designers in Londen en New York, hartstikke gaaf natuurlijk, maar “even” heen en weer vliegen paste niet bepaald in mijn budget (en duurzaamheid wensen natuurlijk). Bovendien zag ik tussen deze jurken ook niet direct “de mijne” staan.

En toen bedacht ik mij opeens de trouwjurk van mijn oma, of eigenlijk: van mijn oma én moeder…”

De kanten bovenkant van Jiska’s trouwjurk is gemaakt van haar oma’s trouwjurk.

Dus zo kwam je op het idee om je oma’s tweedehands vintage trouwjurk te laten vermaken?

“Ja, inderdaad. Want als een tweedehands trouwjurk inderdaad de meest duurzame optie is, waarom zou ik dan niet gaan voor de jurk die ik als kind al een aantal keer voor de spiegel aantrok? De jurk met bijna 55 jaar aan historie en waarin niet alleen mijn oma trouwde met mijn opa, maar ook mijn moeder met mijn vader. De jurk is niet helemaal mijn stijl, maar wie weet is er wel iets van te maken..

De jurk in kwestie is gemaakt van zijde en kant. Kant vind ik prachtig en al eerder had ik bedacht heel graag iets met kant te willen, maar zijde is niet mijn ding. Ondanks dat ik stiekem wel wist dat mijn moeder en oma het super leuk zouden vinden als ik deze jurk zou “hergebruiken”, wilde ik wel eerst even checken of dat écht mocht. En het mocht, ze vonden het beiden een geweldig leuk idee.”

Hoe ben je uiteindelijk bij mijn bedrijf, Hanneke Peters Couture uitgekomen?

“Ik ging op zoek naar iemand die de jurk zou kunnen vermaken tot iets nieuws, en zo kwam ik voor het eerst terecht op de Instagram pagina van Hanneke.

Bij het bekijken van de foto’s van Hanneke’s eerdere kunstwerken maakte mijn hart een sprongetje: wat prachtig! En wat gaaf dat iedere jurk echt een eigen verhaal leek te hebben. Zou ze ook jurken vermaken? Of misschien met duurzame stoffen zoals Tencel of Bamboo werken? Omdat ik op Hanneke’s website al snel de contactinformatie tegenkwam besloot ik meteen te mailen en het te vragen.

Alsof het zo moest zijn bleek Hanneke net de week voor mijn mailtje stofstalen te hebben opgevraagd van onder andere Tencel Lyocell (een award-winning stof uit eucalyptushout) en gerecycled polyester en stond ze te springen hiermee aan de slag te gaan. Bovendien was het hergebruiken van (een gedeelte van) de oudere jurk helemaal mogelijk. Perfect!

Hanneke en ik maakten een kennismakingsafspraak. En dus ging ik, op een koude januari ochtend, met mijn oma op pad naar haar atelier. Van tevoren wist ik eigenlijk al dat dit speciaal zou worden, maar zo bijzonder als dat eerste moment van jurk-bedenken was vergeet ik nooit!”

Jiska tijdens de passessies bij Hanneke Peters Couture, dit is de eerste keer in de echte stof

Hoe heb je het ontwerpproces van je duurzame trouwjurk ervaren?

“Na een gesprekje en het bespreken van mijn wensen ging Hanneke die eerste afspraak aan de slag. Met enkel een aantal lappen stof en een hoop spelden maakte ze een soort grove schets om mijn lichaam. Uit die platte stof ontstond in een minuut of 15 gewoon een ware jurk, en hoewel dit voor Hanneke de normaalste zaak van de wereld leek stonden oma en ik met onze mond vol tanden. Wat wij daar meemaakten was vakmanschap.

Hanneke maakte een schets van de schets, eentje op papier met daarbij de wensen qua stof en andere belangrijke gegevens.

Ook het bekijken van de trouwjurk van mijn oma kwam natuurlijk aan bod, en waar we vrijwel direct achter kwamen was dat deze niet “vernield’ hoefde te worden voor het creëren van mijn jurk, de kanten sleep was namelijk lang en groot genoeg. We besloten al spelenderwijs dat we van het kant de sleep een kanten bovenlijfje zouden maken. De rok werd van Lyocell, en daaroverheen drapeerde Hanneke een prachtige dunne stof, chiffon, met een crinkle-effect. Deze was gemaakt van recycelde PET flessen. Zowel de Lyocell als de chiffon waren echt super mooi!

Drie duurzame stoffen: bovenop chiffon van recyclede PET flessen, midden de vintage sleep van oma’s trouwjurk en onder Lyocell Tencel.

Wat voelde dit goed, en hoe bijzonder zou het gaan zijn om dit hele proces mee te maken. Ik vond natuurlijk het duurzame/ecologische aspect erg fijn en was super happy dat ik dit tóch had gevonden, maar vond het ook gaaf een gezicht bij mijn jurk te hebben. Kies je namelijk voor “gewoon” een trouwjurk, dan kun je onmogelijk achterhalen door wie deze is gemaakt. Of door wat, want wellicht worden de reguliere trouwjurken niet met de hand gemaakt.

Wat de cirkel voor mij rond maakte is dat de originele jurk van mijn oma en moeder ook door een mevrouw in Breda is gemaakt. Hoe bijzonder zou het zijn als Hanneke die van mij, twee generaties later, zou maken in dezelfde stad? Heel erg! Dus daar gingen we, het echte maakproces in!”

Kun je beschrijven hoe je het laten maken van je duurzame trouwjurk hebt ervaren? Hoe ging dat in zijn werk?

“Ik ben in totaal 4 of 5 keer – altijd samen met oma – bij Hanneke geweest voor mijn jurk. Mijn moeder, schoonmoeder en twee goede vriendinnen zijn ook een aantal keer mee geweest. Iedere afspraak begon met een kopje koffie of thee en een praatje, en daarna: het passen! En het aanpassen. Wat een engelengeduld is er nodig voor het creëren van een trouwjurk.

Het was ontzettend bijzonder om stapje voor stapje het ontstaan van mijn trouwjurk te kunnen meemaken. De belangrijkste jurk in mijn leven is precies geworden hoe ik hem wilde en sluit ook nog eens perfect aan bij wie ik ben als persoon. Dat de zoektocht misschien wat lastiger was dan bij een meer-reguliere trouwjurk vind ik achteraf gezien alleen maar fijn, want dit maakte dat ik steeds beter wist wat er wél mogelijk was.

Jiska tijdens de laatste sessie in haar duurzame trouwjurk, alles is af!

En voor mijn oma was er ook nog een leuke verrassing. Hanneke had gemerkt dat het proces veel emoties hadden opgeroepen bij mijn oma en had daarom in het geheim een tasje voor haar gemaakt. Hiermee wilde ze de restantstoffen met eer weer verwerken tot iets nieuws en het zo weer een nieuwe geschiedenis meegeven. Dit had ze gemaakt van Lyocell en het antieke kant. Deze kon mijn oma dragen tijdens de bruiloft. Zo was de cirkel weer rond!

Ik kijk ontzettend blij terug op het hele proces, en ben ontzettend trots op het eindresultaat. Een jurk met een geschiedenis én een toekomst. Hanneke heeft hiermee echt bewezen dat duurzame bruidsmode kán en dat het ook nog eens ongelofelijk prachtig kan zijn.”

Een bruidstasje als cadeau voor oma van dezelfde materialen als de jurk.

Leveranciers:
Trouwjurk: Hanneke Peters Couture
Fotografie: Ar en Ar Fotografie
Styling & organisatie van ceremonie: Trouwen in het bos
Taart: Sharp Sharp
Bruidsboeket & ringendoosje: Rozen en Bottels
Trouwpak: Suit Supply
MUA: Maxine Heijnen